از اصلی‌ترین دستگاه‌های تهویه مطبوعی است که با کنترل گردش هوا و تنظیم دما و رطوبت مناسب محیط, کیفیت هوای ورودی به ساختمان را بهبود می‌بخشند. هواساز‌ها با قرارگیری در مسیر چیلرها و از طرق کانال‌های هوا, هوای مورد نیاز با درجه و رطوبت مورد نظر را به محیط منتقل می‌کنند. از دیگر قابلیت‌های این دستگاه فیلتراسیون مختلف جهت تمیزی هوا می‌باشد که این کار به کمک چندین بسته فیلتر مختلف صورت می‌گیرد. هواسازها به علت تنوع بالا در ظرفیت در تمامی مراکز صنعتی, مسکونی و آپارتمانی قابل استفاده هستند. در روزهایی از سال که هوا گرم است و باید میزان رطوبت موجود در هوا کاهش پیدا کند، دستگاه هواساز سیستمی دارد که قادر است، میزان رطوبت را کاهش داده و هوای خنک وارد شده به ساختمان را مطبوع تر کند. برای دستیابی به این هدف وقتی در فصل گرما هواساز روی سیستم سرمایش قرار دارد، بخار آبی که در هوا وجود دارد از روی سطح کویل عبور کرده و بعد از برخورد با سطح فلزی کویل به آب و یا مایع تبدیل می شود و بعد از این مرحله چکیده شده و در محفظه زیر هواساز جمع خواهد شد و بعد از این مرحله از طریق مجرایی که برای آن تعبیه شده است از دستگاه خارج می شود. به این شیوه رطوبت موجود در هوا گرفته شده و هوای خنکی که وارد فضا می شود، مطبوع تر خواهد بود.

کویل نوعی مبدل حرارتی است که بین سیال و هوای عبوری از آن تبادل حرارت برقرار می‌کند. کویل هواساز نیز بین آب و هوای ایجاد شده توسط فن هواساز، انتقال حرارت برقرار می‌کند تا دمای هوا به نقطه مطلوب برسد. آب ورودی به کویل هواساز بر حسب نیاز می‌تواند گرم یا سرد باشد. آب گرم از بویلر موتورخانه یا پکیج و آب سرد نیز از چیلر تامین می‌شود. بسته به دمای آب ورودی به کویل، هوا با عبور از آن خنک یا گرم شده و سپس به سمت کانال هواساز هدایت می‌شود. کویل هواساز از لوله و فین تشکیل می شود. لوله‌ها وظیفه انتقال سیال یعنی آب را بر عهده دارند. فین یا پره‌ها نیز به منظور افزایش سطح انتقال حرارت طراحی می‌شوند، تا نرخ تبادل حرارت بین آب و هوا افزایش یابد. از جمله کویل‌های مورد استفاده در هواسازها می‌توان به آب سرد، آب گرم و کویل DX و بخار و کویل الکتریکی اشاره کرد. سایز لوله های کویل هواساز با توجه به کاربری در ضخامت های مختلف و معمولاً از جنس مس استفاده می گردد.

دستگاههای هواساز معمولا تابلو کنترل نداشته و نیاز دارند متناسب با مشخصات دستگاه تابلو کنترلی طراحی ، ساخته و نصب گردد. یک هواساز می تواند یک یا چند نوع کویل با مشخصات مختلف ، دمپرهای هوای رفت ، تازه و برگشت ، سیستم های رطوبت زن، انواع فیلتر و … داشته باشد. تابلو کنترل می بایست قابلیت مدیریت تمامی این موارد را داشته باشد. این تابلو ها می توانند از کنترلرهای پارامتریک و یا کنترلرهای قابل برنامه ریزی (PLC) استفاده کنند. همچنین بسته به نوع کاربری ساختمان، کنترل شرایط محیطی اعم از دما، رطوبت، گرمایش و سرمایش فصلی، کنترل آلاینده های سیال در هوا، کنترل هوای تازه به نسبت حضور افراد در ساختمان و بسیاری پارامترهای دیگر با استفاده از سیستم کنترل هوشمند هواساز امکان پذیر می باشد. کنترل هوشمند هواسازها در ساختمان علاوه بر اینکه با کاهش خطای نیروی انسانی، دقت و سرعت تنظیم شرایط محیطی مطلوب را افزایش می دهد، با کنترل ساعات کارکرد دستگاه بر اساس نیاز واقعی موجب می گردد تا عمر سیستم هواساز و تجهیزات و متعلقات آن افزایش پیدا کند. این امر موجب می گردد تا نه تنها صرفه جویی در وقت و هزینه ایجاد گردد بلکه صرفه جویی در هزینه تعمیرات و نگهداری سیستم های هواساز که از قیمت های بالایی برخوردارند نیز حاصل شود.